ဘ၀သံသရာ

ဆရာႀကီး ဦးသုခရဲ႕ ဘ၀သံသရာ သီခ်င္းကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နားေထာင္ဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
သီခ်င္းက ဂီတသံစဥ္ အေနနဲ႔ နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းသလုိ စာသားေတြကလည္း အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္နက္လုိ႔ ေနပါတယ္။
နဲနဲ စဥ္းစားရင္း နဲနဲ အဓိပၸါယ္ဘဲ ရႏုိင္သလုိ မ်ာမ်ား စဥ္းစားရင္ မ်ားမ်ား အဓိပၸါယ္ရႏုိင္ပါတယ္။
အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီးယူမယ္ဆုိရင္ ယူသေလာက္ ရႏုိင္ပါတယ္။
စာေရးသူတုိ႔ ငယ္စဥ္ဘ၀ ဆရာႀကီးဦးသုခရဲ႕ ဘ၀သံသရာသီခ်င္းကုိ ၾကားမိၿပီဆုိရင္ပဲ အဓိပၸါယ္ နားမလည္ သည့္တုိင္ ရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္နဲ႕ ၾကက္သီးေမြးညင္းမ်ား ထမိပါရဲ႕။
အခ်ိန္တန္ လူလားေျမာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ဒီသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ရုိးလုိ႔မသြားပါဘူး။ စိတ္မ်ားမ်ား ညစ္ေလ နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းေလပါပဲ။
စာဖတ္သူတုိ႔ကုိလဲ ဆရာႀကီး ဦးသုခရဲ႕ ဘ၀သံသရာ သီခ်င္းကုိ မူရင္း စာသားအတုိင္း အဓိပၸါယ္ မဖ်က္၊ မစြက္ဘဲ မွ်ေ၀ခံစားလုိက္ရပါတယ္။ (စာသားမ်ားမွားသြားရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။ ကက္စက္ေခြက နားေထာင္ၿပီး ျပန္ကူးေရးရလုိ႔ပါ။)

ဘ၀သံသရာ ရွည္လ်ားေထြျပား မေနမနား တစ္သြာတည္း သြားၾကတာ . . . ။ (2-ႀကိမ္)

ခရီပန္းတုိင္ မေရာက္မခ်င္း တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္ ဆက္လက္ထြက္ခြါလာ . . ။ (2-ႀကိမ္)

ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ၊ ေပ်ာ္လုိက္ ရႊင္လုိက္၊ ငုိကာ ရယ္ကာ ဘယ္ဟာ မတည္ၿမဲ ေဖာက္လဲြ ေေဖာက္ျပန္ အေၾကာင္းကံ ကမၼႆကာ . . .။

ေအာ္ . . . ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ . . . တဲ႔ ၊ ေပ်ာ္လုိက္ ရႊင္လုိက္၊ ငုိကာ ရယ္ကာ ဘယ္ဟာ မတည္ၿမဲ ေဖာက္လဲြ ေေဖာက္ျပန္ အေၾကာင္းကံ ကမၼႆကာ . . . ။

ေတြ႕ႀကဳံ ဆုံကြဲ ခရီးတည္း ၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ ၀ိပၸလႅာ။ ျဖစ္ခ်င္တာလဲ မျဖစ္ရပါ၊ မျဖစ္ခ်င္တာလဲ ျဖစ္ရမွာ . . . ။

ေအာ္ . . . ျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ မျဖစ္ရပါ၊ မျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ ျဖစ္ရမွာ . . . ။

ဟင္း . . . သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ ၀ဋ္အတြင္းေရာက္ေတာ့ ကရြတ္ကင္းေလွ်ာက္တဲ႔ ေတးဘုမၼာ . . . အဲဒါ အဲဒါ အဲဒါ ဘ၀သံသရာ။

(ဘ၀သံသရာ ရွည္လ်ားေထြျပား မေနမနား တစ္သြာတည္း သြားၾကတာ . . . ။ (2-ႀကိမ္))
ဘ၀ဆုိတာ သတၱ၀ါတစ္ခုရဲ့ ဇာတိ(ေမြးဖြားျခင္း)အစ မရဏ(ေသဆုံးျခင္း)အထိ အဲဒီကာလအတြင္းလုိ႔ သိၾကရပါတယ္။ အဲဒီ ဘ၀ဟာ တစ္ဘ၀ထဲနဲ႔ အၿပီးျပတ္မလား?
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ေရြ႕လ်ားခဲ႔ရတဲ့အတြက္ သံသရာရယ္လုိ႔ ဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။

အဲဒီလုိ ဘ၀သံသရာမွာ ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာ ဒီရုပ္၊ ဟုိဘ၀ ဟုိခႏၶာ ဟုိရုပ္၊ ျဗဟၼာျပည္ တ၀င္း၀င္း ၀က္စားက်င္း တရႈတ္ရႈတ္ ကမၼဆုိတဲ႔ စက္ခလုပ္ေၾကာင့္ အရုပ္မ်ား လွမ္းသလုိ လွမ္းေနရတာက . . .

(ခရီပန္းတုိင္ မေရာက္မခ်င္း တစ္ေယာက္ဆင္း တစ္ေယာက္တက္ ဆက္လက္ထြက္ခြါလာ . . . ။ (2-ႀကိမ္))

အဲသလုိ သံသရာ မဆုံးမခ်င္း သြားၾကရတာက ဘယ္သူေတြရဲ႕ ပေယာဂပါလဲ?
စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ေတာ့ . . .

(ေအာ္ . . . ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ . . တဲ႔ . . . ။ )

အရင္းစစ္လုိက္ေတာ့ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ ဆုိတဲ႔အတုိင္း အလြန္ထူးဆန္း စုံလုံးကန္းတဲ႔ အ၀ိဇၹာေၾကာင့္ သခၤါရဆုိတဲ႔ ျပဳျပင္တာေတြ စီမံတာေတြ ခံေနၾကရတာပါပဲ။ ဒါကုိ ဘ၀တုိင္း ဘ၀တုိင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္လုိက္တာ ေကာင္းတာေတြ ေတြ႕လုိက္ေတာ့ ေပ်ာ္လုိက္ၾက၊ ဒုကၡဆင္းရဲေတြ႕လုိက္ေတာ့ ငုိလုိက္ၾက၊ ကုိယ္လုိခ်င္တာေလး ရေတာ့ ေပ်ာ္လုိက္ၾက၊ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္ဟာမွ မၿမဲၾကပါဘူး။

ေတြ႕တယ္ ႀကဳံတယ္ ဆုံတယ္ ကြဲတယ္ ၀မ္းနဲ၀မ္းသာ ၀ိပၸလႅာသတရားေတြမုိ႔ ျဖစ္ခ်င္တာလဲ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ၾကမယ္။ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူးဆုိတဲ႔ အရာေတြလဲ ျဖစ္ၾကရမယ္။
အဲဒီလုိ ေတဘုမၼက ၀ဋ္ဒုကၡဆုိတဲ႔ ၃၁-ဘုံက လြတ္ကင္းေအာင္လုိ႔ ဇြတ္အတင္းထြက္ဖုိ႕ကလဲ သန္းေခါင္ကုိလကြယ္ ေတာအုပ္က်ယ္မွာ လမ္းမွားေနၾကတဲ႔ ခရီးသြားမ်ားသဖြယ္ ကရြတ္ေပၚ ကင္းမ်ား ေလွ်ာက္သလုိ ၀ုိင္းႀကီးပတ္လည္ ဘ၀မဆုံးဘဲနဲ႕ ဒုကၡတုံးႀကီး ရင္၀ယ္ပုိက္ေနၾကရတဲ႔အတြက္ ဒုကၡသစၥာ၊ သမုဒယသစၥာ၊ နိေရာသစၥာ၊ မဂၢသစၥာေတြ ရင္၀ယ္ပုိက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳစားၾကဖုိ႔.။

သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ ၀ဋ္အတြင္းေရာက္ေတာ့ ကရြတ္ကင္းေလွ်ာက္တဲ႔ ေတးဘုမၼာ . . .အဲဒါ အဲဒါ အဲဒါ ဘ၀သံသရာ။

မ်ိဳးဇာနည္ (မန္းတကၠသုိလ္)