''ပုဂံျပည္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔ဖူးေသာ ပုပၸါးေစာရဟန္းမင္းသည္ အရည္းႀကီးလူထြက္ျဖစ္၍ ေဗဒင္နွင္႔ေမွာ္ပညာကုိ ကၽြမ္းက်င္သည္။ နတ္နွင္႔နဂါးကုိလည္း ကုိးကြယ္သည္။ သူ႔လက္ထက္မွစ၍ ေဗဒင္နွင္႔ေမွာ္ပညာသည္ အထြက္အထိပ္သုိ႕ေရာက္လာကာ နတ္နွင္႔ နဂါးကုိးကြယ္မႈမွာလည္း ယခုတုိင္ေအာင္ တြင္က်ယ္လာခဲ႔သည္။
နတ္နွင္႔နဂါးကုိးကြယ္မႈသည္ ပုပၸါးဘက္တြင္ အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ေနသျဖင္႔ ေနွာင္းေခတ္ ဘုရင္မ်ားက တိရစာၦန္နဂါးကုိ ကုိးကြယ္တာထက္စာလွ်င္ လူကျဖစ္ေသာနတ္စိမ္းကုိ ကုိးကြယ္တာက ေတာ္ေသးသည္ဟု ယူဆကာ လုပ္ဇာတ္တစ္ခုေရးျပီး ရုပ္တုနွင္တကြ ေဖာင္ျဖင္႔ေမၽွာလုိက္ရာမွ အစျပဳ၍ နတ္ကုိးကြယ္မႈ ၀င္ေရာက္လာ ေႀကာင္း စစ္ကုိင္းဦးဘုိးသင္း၏ သူ႔အျမင္သူ႔အေတြးစာအုပ္တြင္ ဖတ္ရႈရပါသည္။
အေနာ္ရထာမင္းလက္ထက္မွစ၍ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ႔ေသာ နဂါးကုိးကြယ္မႈသည္ ယခုအခ်ိန္ထိ အျမစ္ျပတ္ေသးျခင္းမရွိခဲ႔ပါ။
အဘယ္ေႀကာင္႔ဆုိေသာ္ အထက္ျမန္မာျပည္ရွိ ေက်းရြာတခ်ဳိ႔တြင္ ရွင္ျပဳသည္႔အခါ နဂါးကုိ ရွင္ေလာင္းျပရသည္ဟုဆုိကာ ရြာအေနာက္တခါးသုိ႔ သြားေလ႔သြားထ ရွိေနေသးသည္ကုိ ေတြ႔ေနရေသးသည္။ အထင္ရွားဆုံးအခ်က္သည္ကား ခရီးသြား၊အိမ္အေျပာင္းအေရႊ႕လုပ္သည္႔အခါ နဂါးခံတြင္းမ၀င္မိရန္ ေရွာင္တတ္ႀကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
နတ္နဂါး ကုိးကြယ္သူတုိ႔၏ အယူအဆအရ နဂါးသည္ တေနရာနွင္႔တေနရာ သုံးလေနျပီး အရပ္ေလးမ်က္နွာသုိ႔ လက္ယာရစ္လွည္႔ေနသည္။ နဂါးသည္ တေပါင္း၊တန္ခူး၊ကဆုန္ သုံးလတြင္ အေနာက္ဘက္သို႔ လွည္႔ေနသည္။နယုန္၊၀ါဆုိ၊၀ါေခါင္ သုံးလတြင္ ေျမာက္ဘက္သုိ႔လွည္႔ေနသည္။ နတ္ေတာ္၊ျပာသုိ၊ တပုိတြဲ႔လတုိ႔တြင္ ေတာင္ဘက္သုိ႔လွည္႔ေနသည္။
တစုံတေယာက္ေသာသူသည္ နဂါးခံတြင္း၀င္သြားလွ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡနွင္႔ ေတြ႔လိမ္႔မည္။ နဂါးအေႀကးခြံကုိေဖာက္သြားလွ်င္ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်လိမ္႔မည္။နဂါး၀မ္းကုိေဖာက္၍ သြားမွသာ ကံဆုိးျခင္းမွ လြတ္၍ ခ်မ္းသာသုခနွင္႔ေတြ႔ရလိမ္႔မည္။
ဥပမာအားျဖင္႔ နဂါးေခါင္းအေရွ႔ဘက္သုိ႔လွည္႔ေနေသာ ေတာ္သလင္း၊သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလတုိ႔တြင္ အေရွ႕မွအေနာက္သုိ႔သြားျခင္းနွင္႔ အေနာက္မွအေရွ႔သုိ႔႔သြားျခင္းကုိ ေရွာင္ရမည္။ ေတာင္မွေျမာက္သုိ႔ သြားျခင္း၊ ေျမာက္မွေတာင္သုိ႔ သြားျခင္းကုိ ျပဳလုပ္နုိင္သည္။
အေတြးအေခၚရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အယူအဆျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔အတူ ေကာင္းက်ိဳးဆုိးက်ဳိးကုိ ေကာင္းကံ မေကာင္းကံက ဖန္တီးမေပးဘဲ ကိတ္ျဂဳိဟ္မွတပါး ျဂဳိဟ္ႀကီးရွစ္လုံးက ဖန္တီးသည္ဟူေသာ ေဗဒင္၊ နကၡတ္ အယူအဆသည္လည္း ဗုဒၶနွင္႔အလြန္ပင္ ဆန္႔က်င္ေနပါသည္။
ထုိကဲ႔သုိ႔ ဆန္႔က်င္ပုံကုိ သိသာေစရန္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊နမၼားျမဳိ႕ မဂၤလာရာမ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးဉာဏ-က တရားစစ္တမ္းေဆြးေႏြးခန္းစာအုပ္တြင္ ေအာက္ပါအတုိင္း သတိေပးေရးသား ထားပါသည္။
''ဘုရားေဟာထက္ ေဗဒင္ယုံသူေတြက မ်ားေနတယ္။ တစ္နွစ္တခါထုတ္တဲ႔ သႀကၤန္စာမွာျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ႕ ဦးေခါင္းျပတ္ႀကီးကုိ နတ္သမီးမ်ား တေယာက္ျပီးတေယာက္ လက္ကမ္းေနႀကတာ ေတြ႔ႀကပါလိမ္႔မယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက နတ္ျဗဟၼာမ်ား၏ ခႏၶာကုိယ္သည္ ကမဇရုပ္ေတြခ်ည္း သက္သက္မုိ႔ ေသလွ်င္မီးေတာက္ သဖြယ္ ေပ်ာက္တတ္တယ္လုိ႔ေဟာတယ္။
ေဗဒင္က ယခုထက္ထိ ေခါင္းျပတ္ႀကီးက မပုတ္ေသးဘူး၊ ျမန္မာျပည္က ယုံႀကည္လက္ခံထားသမွ် ပုတ္မွာမဟုတ္ဘူးကြဲ႔။''
“ေဗဒင္က ရက္ရာဇာနဲ႔ျပႆဒါးကုိ ပဓာနထားသကြဲ႕။ ျမတ္စြာဘုရားက ကုသုိလ္နဲ႔ အကုသုိလ္ကုိ ပဓာနထားသကြဲ႕။ ေဗဒင္က မဟာဘုတ္ေလးပါးကုိ အဓိကထားျပီး ထူသကြဲ႕။ ျမတ္စြာဘုရားက သမၸတၱိေလးပါးကို အဓိကထားျပီး ထူသကြဲ႕။ ကဲ.....ဆန္႔က်င္မေနဘူးလား။ ျမတ္စြာဘုရားနွင္႔ ဆန္က်င္တာကုိ ယုံလွ်င္ ဘုရားတရားကုိ မယုံရာက်တာေပါ႔။
”နဂါးခံတြင္းက်ရင္ ပ်က္စီးတတ္တယ္လည္းမပါ၊ မသာ စံခ်ရင္ မေလာင္းနဲ႔၊ ကိစၥမျပီးဘူးလည္း မပါ၊ အိမ္တုိင္ထူတာ နကၡတ္မေကာင္းရင္ ပ်က္စီးတတ္တယ္လုိ႔လည္း မပါ၊ မဂၤလာေဆာင္တာ ရက္မေရြးမိလုိ႔ ပ်က္စီးရတတ္တယ္လည္း မပါ၊ ဓမၼာ၊ေသာက၊အင္း၀၊ရာဇာ က်လုိ႔ ပ်က္စီးတတ္တာလည္းမပါ၊ သားဦးစေန မိီးလုိေမႊဆိုတာလည္းမပါ။
တနဂၤေႏြ၊တနင္းလၤာ၊ အဂၤါ ဆုိတာေတြဟာ ပညတ္ေတြပဲ၊ လူကုိေကာင္းေအာင္ ဆုိးေအာင္ မလုပ္နုိင္ပါဘူး၊ ကုသုိလ္ကံကသာ ေကာင္းေအာင္လုပ္နုိင္၍ အကုသုိလ္ကသာ မေကာင္းေအာင္လုပ္နုိင္တယ္။ ဒီေတာ႔ အကုသုိလ္ကံဆုိလွ်င္ ေျမြဆုိး ကင္းဆုိးကဲ႔သုိ႔ ေႀကာက္လန္႔ျပီး ကုသုိလ္ကံကုိ ဣစာၦသယ ပတၱျမားကဲ႕သုိ႔ သေဘာထားကာ အားကုိးႀကမွ ဓမၼံသရဏံ ဂစာၦမိမွာ မဟုတ္လား။”
နမၼားဆရာေတာ္နည္းတူ အဘိဓဇမဟာရဠဂုရု စံကင္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကလည္း “ တခါတခါ စဥ္းစားႀကည္႔ရင္ ကံတရားက ကမၻာတခုလုံးမွာရွိတဲ႔လူေတြကုိ တေယာက္နဲ႔တေယာက္မတူေအာင္ စီမံထားတယ္၊ တူတဲ႔ေနရာ တူေပမဲ႔ မတူတဲ႔ေနရာေတြက အမ်ားႀကိီးရွိတယ္။ မိမိကုိယ္ကုိ ေကာင္းေအာင္ လုပ္နုိင္တာလည္း ဘယ္သူလဲ၊ မိမိကိစၥ မိမိစီမံတာပဲ။ ေဘးအႏၱရာယ္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္သလဲ။ မိမိကံက လုပ္တာပဲ။
ဥပမာ
ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးရွိတယ္။ ဒီျမစ္ႀကီးက ကုန္းေပၚေနတဲ႔သူကုိ ေရနစ္ေအာင္မလုပ္နုိင္ဘူး။ ျမစ္ထဲဆင္းသူကုိသာ ေရနစ္ေစနုိင္တယ္။ ဒီအတုိင္းပဲ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ေတြ ရွိေနေပမဲ႔လည္း အလုပ္ေကာင္းလုပ္သူ ကံေကာင္းရွိသူ ေဘးရန္ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး... ကံေကာင္းမရွိသူသာ ေဘးရန္ ျဖစ္ေစနုိင္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ မေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစတတ္တဲ႔ မိမိရဲ႕ ကံယုတ္ ကံညံမ်ားကုိသာ ေႀကာက္စရာလုိ႔တယ္။
ဥပမာ
ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးရွိတယ္။ ဒီျမစ္ႀကီးက ကုန္းေပၚေနတဲ႔သူကုိ ေရနစ္ေအာင္မလုပ္နုိင္ဘူး။ ျမစ္ထဲဆင္းသူကုိသာ ေရနစ္ေစနုိင္တယ္။ ဒီအတုိင္းပဲ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ေတြ ရွိေနေပမဲ႔လည္း အလုပ္ေကာင္းလုပ္သူ ကံေကာင္းရွိသူ ေဘးရန္ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး... ကံေကာင္းမရွိသူသာ ေဘးရန္ ျဖစ္ေစနုိင္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ မေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစတတ္တဲ႔ မိမိရဲ႕ ကံယုတ္ ကံညံမ်ားကုိသာ ေႀကာက္စရာလုိ႔တယ္။
ေဘးရန္ အႏၱရာယ္ေတြေၾကာက္စရာ မလုိပါဘူး။ ျဂိဳဟ္ႀကီးရွစ္လုံးပူးပူး မပူးပူး ဇာတိဇရာ မရဏစတဲ႔ ေဘးရန္ေတြ သတၱ၀ါတုိင္း ေတြ႕ေနႀကရတယ္။ သံသရာက်င္လည္ခုိက္မွာ မေကာင္းမႈကံပါလာလုိ႔ ကပ္ႀကီးသုံးပါးေတြ႔ၾကတာ သံသရာဒုကၡခံႀကရတယ္။ ေဘးရန္ေတြက မိမိမွာျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ္႕ရဲ႕မေကာင္းတဲ႔စိတ္ေၾကာင္႔ မေကာင္းတဲ႔ အက်ဳိးေတြျဖစ္ေနရတာ။ အတိတ္နမိတ္ ဆုိတာေတာ့ တခါတရံရွိတတ္ပါရဲ႕။ ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္ရွိေနေပမယ္႔ ငရဲ႕ႀကီးရွစ္ထပ္က ဘယ္သူ႔ကုိမွလာမေခၚပါဘူး၊ ကုိယ္႔ရဲ႕မေကာင္းစိတ္က သာ ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္ရွိရာကုိ ေခၚသြားနုိင္တာပါ။”
ဆရာေတာ္နွစ္ပါး၏ ႀသ၀ါဒဆုိလုိခ်က္အက်ဥ္းမွာ ေဗဒင္၊ နကၡတ္၊ ျဂဳိဟ္ - ေဘးရန္ေတြမွာ ေႀကာက္စရာ မဟုတ္။ မိမိျပဳလုပ္ေသာ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကံမ်ားသည္သာ ေႀကာက္စရာ အစစ္ဟု ဆုိလုိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဒီျဂဳိလ္ထဲေရာက္ေနလုိ႔ ဒီနကၡတ္နဲ႔တုိးေနလုိ႔ ဒီဆုိးက်ဳိးခံစားရတာဟု ယူဆလုိက္လွ်င္ ကံ၊ကံ ၏ အက်ဳိးကုိ ယုံႀကည္လက္ခံေသာ ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိအျဖစ္မွ ေသြဖယ္၍ မိစာၦဒိ႒ိအယူသုိ႔ သက္၀င္သြားေလျပီ။ သုိ႔အတြက္ေႀကာင္႔ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက အေလးထား မွာႀကားေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ကလည္း ဧကနိပါတ္၊ နကၡတၱဇာတ္တြင္ -
”နကၡတံၱ ပဋိမာေန ႏံၱ၊
အေတၳာဗာလံ ဥပစၥဂါ။
အေတၳာ အတၳႆ နကၡတၱံ၊
ကိ ံကရိႆ တာရကာ။”
နကၡတ္ေကာင္းကုိ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနေသာလူမုိက္ကုိ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာမ်ားက လြန္ေျမာက္သြားႀကသည္။ ေကာင္းေသာ အလုပ္ကုိ စလုပ္ေသာေန႔သည္ပင္ ေကာင္းေသာနကၡတ္ျဖစ္၏။
ေကာင္းကင္မွာသြားလာေနေသာ နကၡတ္မ်ားသည္ အဘယ္အက်ဳိးစီးပါြးကုိမွ ျပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးနုိင္မည္မဟုတ္ဟု ေဟာႀကားေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)
“မ်က္ရည္မက်ခင္သိေစခ်င္”စာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
0 comments:
Post a Comment