ေရႊလက္တြဲလုိ႔ ၿမဲေစခ်င္ (၂)

ႏွစ္ကုိယ့္တစ္စိတ္

သုိ႔ေသာ္ ေလာကီသားတုိ႔ ျဖစ္ၾကသည့္အေလ်ာက္ မ်က္စိမွိတ္၍ ဘ၀ႏွစ္ခုကုိ တစ္ခုတည္းျဖစ္ေအာင္၊ ႏွစ္ကုိယ္တစ္စိတ္ အျဖစ္ ဖန္တီးလုိက္ၾကသည္။ အမွန္္တကယ္ ႏွစ္ကုိယ့္တစ္စိတ္ ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိသည္မွာ မလြယ္ကူ။ ကုိယ့္စိတ္ႏွင့္ ကုိယ့္ကုိယ္၊ တစ္ကုိယ္ တစ္စိတ္ဘ၀မွာေတာင္ အေ၀မတည့္ခ်င္။ ႏွစ္ကုိ ႏွစ္ဘ၀ကုိ တစ္စိတ္တစ္၀မ္း၊ တသားတည္းျဖစ္ေအာင္၊ ႏွစ္ကုိယ့္တစ္စိတ္ စြယ္ေတာ္ရြက္ေလးလုိ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ေလးေတာ့ လုိမည္ထင္သည္။ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ေပ။

ယုံၾကည္ဖုိ႔

သံသယမ်ားႏွင့္ ေနရေသာဘ၀သည္ အလြန္ပင္ ပူေလာင္လွ၏။ မိမိ၏ မိဘပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ကုိယ့္အေပၚမွာ မိဘက မယုံၾကည္၊ သံသယစိတ္ႏွင့္ ဆက္ဆံေနလ်င္ သားသမီးတုိ႔ဘ၀သည္ မေအးခ်မ္းႏုိင္။ ယုံၾကည္မႈ ကင္းမဲ႕ေနေသာ မိဘႏွင့္သားသမီး၊ ဆရာႏွင့္တပည့္၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမား စေသာ မည္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းမဆုိ ဘယ္လုံဘယ္ပုံ လက္တြဲ ေနႏုိင္ၾကမည္နည္း။ တဦးႏွင့္တဦး ယုံၾကည္ဖုိ႔ေတာ့ လုိမည္ထင္ပါသည္။

တဦးတေယာက္ကုိ ယုံဖုိ႔ဆုိသည္မွာလဲ အေၾကာင္းသိ၊ အတြင္း၊ အဆင္းသိ၊ အရည္အခ်င္းသိမွ ယုံႏုိင္မည္။ ယုံမိၿပီ ဆုိပါက အရာရာတုိင္းသည္ ၾကည္လင္ေတာက္ပလာေတာ့၏။ ယုံၾကည္မႈက စိတ္ခ်မ္းသာမႈအျဖစ္သုိ႔ မေရာက္ ေရာက္ေအာင္ ပုိ႔ေဆာင္ေပးေတာ့၏။ ယုံၾကည္မႈ ရွိလာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ေနထုိင္ရသည့္ လက္ရွိဘ၀အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္လာေတာ့၏။ တစ္ဦးကုိ တစ္ဦး သေဘာတူ ၾကည္ျဖဴ၊ ႏွစ္သက္ လက္ခံလာေတာ့သည္။ တစ္ဘ၀ႏွင့္တစ္ဘ၀၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ ႏွစ္ကုိယ့္တစ္စိတ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံဖုိ႔ဆုိသည္မွာ ထက္သေလာက္ မခဲယဥ္းေတာ့။ ဤသည္မွာ ယုံၾကည္မႈကုိအေျခခံထားျခင့္ ျဖစ္သည္။

အရည္အခ်င္း ရွိဖုိ႔ေတာ့ လုိ

တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ယုံၾကည္ဖုိ႔ ဆုိသည္မွာ အရည္အခ်င္းရွိဖုိ႔ေတာ့ လုိမည္ထင္သည္။ အရည္အခ်င္း ဆုိသည္မွာလည္း လုပ္ေဆာင္ရမည့္ တာ၀န္ ၀တၱရားမ်ားကုိ ဆုိလုိပါသည္။
ဥပမာ - မိဘႏွင့္ သားသမီး။ မိဘကုိ သားသမီးက ယုံၾကည္ဖုိ႔အတြက္ မိဘတုိ႔မွာ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ႕ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိဖုိ႔ လုိအပ္ေပလိမ့္မည္။ မေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနတာကုိ တုိက္တြန္းအားေပး၊ လမ္းေကာင္းလမ္းမွန္ကုိ မညႊန္ျပ၊ ပညာသင္ခ်ိန္မွာ ပညာသင္ေပးဖုိ႕ ခြင့္မျပဳ၊ မတုိက္တြန္း၊ လမ္းမျပ၊ အရြယ္ေရာက္လုိ႔ သားသမီးအတြက္ သင့္တင့္တဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ မေ၀ဖန္ အႀကံမေပး၊ မတုိက္တြန္းတတ္တဲ႕ မိဘမ်ိဳး။
သားသမီးမ်ား အိမ္ေထာင္ ရက္သား က်ျပန္ေတာ့ မိဘတုိ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ့္ ၀တၱရားေတြ ပ်က္ကြက္တတ္တဲ႕ မိဘမ်ိဳး၊ အဲဒီလုိ မိဘေတြကုိ ဘယ္သားသမီးေတြက ယုံၾကည္ၾကမည္နည္း။ သားသမီး မယုံၾကည္ေသာ မိဘေတြအတြက္ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရက္ရက္ေရာေရာ ေကၽြးေမြး ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ရွိလာေတာ့မည္ မဟုတ္။ ဒီေတာ့ အုိဇာတာ မေကာင္းဟု ဆုိၾကျပန္သည္။

ရွင္လည္း မေကြ ေသလည္း မကြာ

မိဘႏွင့္ သားသမီး၊ မယားႏွင့္လင္၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမား၊ ဘုန္ႀကီးႏွင့္ဒကာ၊ ဆရာႏွင့္တပည့္၊ မိတ္ေဆြ အခ်င္းခ်င္း ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာျဖင့္ ေနထုိင္ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႕ ဆုိသည္မွာ ကုိယ္လုပ္ရမည့္ တာ၀န္ ၀တၱရားမ်ား မပ်က္မကြက္ ျပဳလုပ္ၾကၿပီး၊ ကုိယ့္တာ၀န္ ကုိယ္ေက်ပြန္ၾကမွ သာလ်င္ ဒီဘ၀မွာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံႏုိင္ရုံသာမက ရွင္လည္းမေကြ ေသလည္းမကြာ ဒီဘ၀မွာသာ မက ေနာင္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ (သစၥာတရား မသိေသးသမွ်) တဦးအေပၚ တဦး နားလည္ၾကည္ျဖဴ ခြင့္လႊတ္လ်က္ ေတြ႕ၾက ဆုံၾက ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၾကဦးမွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္၏။

မဂၤလာေဆာင္

ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ အေလ႔အထမွာ အတူမေနရေသးေသာ ခ်စ္သူ ရည္းစားဘ၀တြင္ တဦးကုိတဦး အကဲခတ္ျခင္း၊ မိမိသေဘာထားႏွင့္ သူ႕သေဘာထား တုိက္ဆုိင္မႈ ရွိ မရွိ စုံစမ္းျခင္း စသည္တုိ႕ကုိ ျပဳလုပ္ေလ႔ ရွိၾက၏။ အခုေတြ႕ အခုႀကိဳက္၊ အခုလုိက္၊ အခုကြဲ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ိဳး မဟုတ္ေခ်။
အိမ္ေထာင္ျပဳ (အတူေန) အတူေနဖုိ႔အတြက္ ေရွးဦးစြာ ႏွစ္ဦးသားခ်င္း တုိင္ပင္၊ ၿပီးေတာ့ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳး၊ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္တုိင္ပင္ကာ မဂၤလာေဆာင္ဖုိ႔ စီစဥ္ၾကရ၊ လုံးပမ္းၾကေတာ့သည္။
မဂၤလာေဆာင္ ဟု ဆုိသည့္အတုိင္း က်က္သေရ မဂၤလာအျဖျဖာ ေဆာင္က်ဥ္း သယ္ယူႏုိင္ဖုိ႔၊ တဘ၀လုံး ၿငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳး၊ ညီအကုိေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ၀ုိင္း၀န္းလက္ဖြဲ႕ အကူအညီ ေပးၾက၏။

ယေန႔မွ စ၍ အႏွစ္တရာတုိင္

ႏွစ္ကုိယ့္တစ္စိတ္ ဘ၀ကုိ တည္ေထာင္ၾကေတာ့မည္ မဂၤလာဦး ေမာင္မယ္မ်ားအတြက္၊ မိမိတုိ႔ အိမ္ေထာင္ေရး ခုိင္ၿမဲဖုိ႔၊ သာယာၿငိမ္းခ်မ္းသည့္ မိသားစုဘ၀ တည္ေထာင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ သတုိ႔သားေရာ သတုိ႔သမီးမွာပါ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ႕ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိဖုိ႔ လုိအပ္ေပလိမ့္မည္။ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီဆုိလ်င္ ယေန႔မွ စ၍ အႏွစ္တရာတုိင္မက ခုိင္ၾကည္ေသာ သစၥာတရားတုိ႔ႏွင့္ မၿပိဳပ်က္ႏုိင္ေသာ မိသားစုဘ၀ အိမ္ေထာင့္သုခ အ၀၀ကုိ ရရွိ ခံစား စံစားၾကရမည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။

ဆက္ရန္ -

မ်ိဳးဇာနည္ (မန္းတကၠသုိလ္)